حجت‌الاسلام سیدمرتضی حسینی امروز ۲۹ آبامن‌ماه، در رابطه با چرایی نام‌گذاری کلام وحی به قرآن، اظهار کرد: برای پاسخ به چرایی این نام‌گذاری ابتدا لازم است مروری در معنای قرآن داشته باشیم.

وی با بیان اینکه بیش از ۶۰ اسم برای قرآن برشمرده شده است که مشهورترین آنها همین نام قرآن است، تصریح کرد: اسامی قرآن در دو بخش اسم‌های مستقل یا استقلالی و اسم‌های تبعی یا غیرمستقل قابل بحث است.

حسینی با بیان اینکه عناوین استقلالی یا مستقل که ۴۲ نام هستند شامل واژه‌هایی می‌شود که به خودی خود و بدون آنکه صفت واژه دیگری قرار گیرند، بر قرآن اطلاق شده‌اند، خاطرنشان کرد: از جمله این اسامی می‌توان از صحف، قول، کلام‌الله و کلمات‌الله، کتب، کتاب، القرآن، تنزیل و منزّل، آیات‌الله، آیات رب، حق، الحق، حق‌الیقین، صدق، الهدی، الذکر، ذکر، موعظه، بشیر، بشری، بشیر، بشری، نذیر، عذر، نذر، علم، بیان، تبیان، بینه، بینات، بلاغ و بالغه، حکمت، حکم، فرقان، تفصیل و مفصل، فصل، نور، بصائر، هدی، ذکر، تذکرً، شفا، رحمت و وحی نام برد.

مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی لرستان با بیان اینکه اسامی تبعی و غیر مستقل نیز عناوین و اوصافی هستند که صفت واژه دیگری قرار گرفته‌اند که تعداد عناوین تبعی، ۱۸ عنوان است، اضافه کرد: از جمله این اسامی نیز می‌توان به علیّ، حکیم، عظیم، ثقیل، کریم، مجید، مبارک، عزیز، قیم، غیرذی‌عوج، تصدیق، مصدق، مهیمن، فصل، مبین، المبین، متشابه، مثانی، عربی اشاره کرد.

این کارشناس مذهبی در رابطه با نام قرآن به‌عنوان مشهورترین عنوان این کتاب آسمانی، بیان کرد: یک دلیل اینکه کتاب وحی را قرآن نامیدند این است که قرآن از قرائت گرفته شده چون قرآن الفاظی خواندنی است پس به آن قرآن گفته‌اند، دلیل دوم این نام‌گذاری هم این است که اصل ماده از «قرأ» است و قرأ به‌ معنای جامعیت است و چون قرآن نسبت به هر آنچه انسان به آن نیاز دارد جامعیت دارد پس قرآن را قرآن نامیدند.

حسینی با بیان اینکه هرچه مورد نیاز انسان است در قرآن بیان شده و کسانی‌ که بطن قرآن را درک کرده‌اند می‌توانند از آن استفاده کنند برخلاف مردمان عادی که فقط ظاهر قرآن را می‌شناسند و می‌بینند، ادامه داد: دلیل سوم برای این نام‌گذاری این است که این کتاب مرتبه‌ای از کلام بلکه علم الهی است که مقام حقیقی آن بسیار فراتر از تصور انسان است و خدای متعال بر انسان منت نهاده و خواسته آن‌چنان آن‌را سهل‌الوصول کند که در مقام قرائت برای ما قابل درک باشد.

وی با بیان اینکه چهارمین دلیل برای این نام‌گذاری نیز از آن جهت است که این کتاب را خدای متعال برای پیامبرش قرائت کرد و چون خداوند آن را بر پیامبرش خوانده؛ لذا نام قرآن را بر آن گذاشته‌اند و در میان اوصاف قرآن دو صفت «مجید» و «کریم» نیز مشهورتر از بقیه است، اظهار کرد: کریم به‌ معنای باارزش، ارجمند و گرامی است و مجید نیز به‌ معنای ارجمندی و وسعت است و قرآن چون خداوند وسعت رحمت خود را به بنده نشان داده قرآن را مجید نامیده‌اند و مجید نشانه وسعت رحمت خداوند نسبت به ما بندگان است، لذا نباید اجازه دهیم قرآن در حاشیه و مهجور باشد چون قرآن مرتبه عظیمی دارد.

مسئول دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی لرستان با تاکید بر اینکه باید قرائت قرآن در طول روز مورد توجه باشد و برای قرآن وقت بگذاریم، با قرآن انس بگیریم و از کسب فیض الهی نباید غافل باشیم، تصریح کرد: نبی مکرم اسلام(ص) در واپسین روزهای حیاتش در حدیثی تحت عنوان حدیث ثقلین فرمودند: «إِنِّی تَارِک فِیکمْ أَمْرَینِ إِنْ أَخَذْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- کتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَهْلَ بَیتِی عِتْرَتِی أَیهَا النَّاسُ اسْمَعُوا وَ قَدْ بَلَّغْتُ إِنَّکمْ سَتَرِدُونَ عَلَیَّ الْحَوْضَ فَأَسْأَلُکمْ عَمَّا فَعَلْتُمْ فِی الثَّقَلَینِ وَ الثَّقَلَانِ کتَابُ اللَّهِ جَلَّ ذِکرُهُ وَ أَهْلُ بَیتِی‌…؛ من در میان شما دو چیز باقی می‌گذارم که اگر آنها را دستاویز قرار دهید، هرگز گمراه نخواهید شد، کتاب خدا و عترتم که اهل بیتم هستند. ای مردم بشنوید! من به شما رساندم که شما در کنار حوض بر من وارد می‌شوید، پس من از شما درباره رفتارتان با این دو یادگار ارزشمند سؤال خواهم کرد، یعنی کتاب خدا و اهل بیتم.»

حسینی با بیان اینکه حدیث ثقلین که وصیت پیامبر اکرم(ص) به مسلمانان است وظیفه ما در قبال قرآن و اهل‌ بیت(ع) را بسیار سنگین و خطیر کرده و ما نباید از این دو امانت و میراث گرانبهای پیامبر اعظم(ص) دور بیفتیم و باید امانتدار خوبی برای این دو امانت پیامبر باشیم، افزود: قرآن و عترت با هم و در کنار هم معنا و مفهوم پیدا می‌کنند و هیچ یک بدون دیگری کامل نیست، امام قرآن ناطق است اگر امام باشد می‌توان گفت دیگر نیازی به قرآن نیست ولی در زمان ما که امام عصر(عج) در غیبت به سر می‌برد و ما به امام دسترسی نداریم پس لازم است قرآن و عترت را با هم و در کنار هم داشته باشیم تا مسیر را به اشتباه نرویم.

این کارشناس مذهبی با تأکید بر لزوم غیرت داشتن و حساسیت نشان دادن نسبت به درک قرآن و عمل به دستورات قرآن، اضافه کرد: مرحله اول این است که قرآن را قرائت کنیم، در مرحله بعد باید در قرآن تدبر و تفکر داشته باشیم، چراکه قرآن هفت بطن دارد و برای هر بطن نیز بطن‌هایی وجود دارد و با تفکر و تدبر در قرآن است که می‌توان به این بطن‌ها ورود پیدا کرد و با معنا و مفهوم آیات آشنا شد.

منبع: ایسنا