رامین چهری سرپر با اعلام این خبر اظهارکرد: تپه گوهره در روستایی به همین نام واقع شده که با فاصله چهار کیلومتری از آثار شاخص بیستون و راه شاهی بر این منطقه مهم اشراف دارد.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی با بیان اینکه نخستین بار این محوطه سال ۱۳۹۳ توسط خودش شناسایی و بررسی شد، افزود: تپه گوهره که بر روی یک محوطه از دوران آهن شکل گرفته، جدای از شرایط سیاسی جغرافیایی خاصی که دارد، دارای سفال‌های شاخص از دوره‌های سلوکی و اشکانی بوده و همچنین شواهدی از معماری در آن دیده می‌شد.

این دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس تصریح‌کرد: آثار و شواهد موجود نشان از یک محوطه مهم در منطقه بگستانه دوران تاریخی داشت از این‌رو و در نهایت کاوش در این محوطه در دستور کار قرار گرفت و یک ترانشه اصلی در ابعاد ۵ در ۱۰ و یک گمانه ۳در۲ بر روی سطح تپه ایجاد شد.

وی حاصل کاوش در این محوطه را کشف آثار و شواهد معماری مانند دیوارهای سنگی و خشتی و سنگفرشی از سه فاز مختلف زمانی احتمالا سلوکی، اوایل اشکانی و اواسط تا اواخر اشکانی اعلام کرد و افزود: البته در حدود دوران میانه اسلامی یک قبرستان بر روی محوطه شکل می‌گیرد که به لایه‌های معماری فاز متاخر اشکانی آسیب وارد کرده است.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی از میان دیگر یافته‌های کاوش، به وجود آثاری از کوره ذوب احتمالا شیشه، چند ظرف سفالی سالم، قطعاتی از آثار مفرغی و آهن، سفال‌های شاخص کلینکی منقوش و لعابدار به همراه سردوک‌ها، شیشه و مهره‌ها اشاره کرد و گفت: وجود استقرار عصر آهن موجب کشف سفال‌های شاخص و ابزارهای سنگی از این دوره شد.

چهری در ادامه با اشاره به برخی مشکلات موجود در فصل نخست کاوش در این محوطه اظهار کرد: معتقدیم فصل بعدی کاوش در تپه گوهره می‌تواند اطلاعات ارزشمندی از دوران سلوکی و اشکانی بیستون و زاگرس مرکزی در اختیار ما قرار دهد.

انتهای پیام